An Unbiased View of آیا بیماری پارکینسون خطرناک است

An Unbiased View of آیا بیماری پارکینسون خطرناک است

Blog Article

کاربی دوپا تجزیه لوودوپا را به تاخیر می اندازد که این به نوبه خود در دسترس بودن لوودوپا را در سد خونی مغزی  افزایش می دهد.

انجام فعالیت ها و ورزش های منظم برای پیشگیری از پارکینسون

عمل جراحی یکی از روش‌های درمان بیماری پارکینسون محسوب می‌شود. به‌طور کلی، جراحی فقط زمانی به‌عنوان درمان بیماری پارکینسون مطرح می‌شود که داروها نتوانند علائم را بهبود بخشند.

تنها زندگی کردن در مرحله ۴ یا بالاتر ممکن است بسیاری از کارهای روزانه را غیرممکن کند و می تواند خطرناک باشد.

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

دارو: برای درمان این بیماری می‌توان از داروهایی استفاده کرد که میزان دوپامین را در مغز افزایش می‌دهد. همچنین باید از داروهایی استفاده کرد که تاثیر زیادی روی مواد شیمیایی مغز دارند.

تمامی حقوق این سایت متعلق به دکتر مونا حجازی می باشد طراحی سایت و سئوی سایت توسط گروه متخصصین آلمانت

در حالی که هیچ علت شناخته شده ای وجود ندارد ، تحقیقات نشان داده اند که در گروه هایی از افراد، احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری وجود دارد  ، که این گروه ها شامل موارد زیر است:

داروهای آنتی کولینرژیک برای مسدود کردن سیستم عصبی پاراسمپاتیک استفاده می شوند.  آنها می توانند به عدم انعطاف پذیری کمک کنند.

در این جا به برخی از روش هایی که افراد به پارکینسون در تهران یا دیگر شهر های ایران باید برای فعال بودن انجام دهند اشاره خواهد شد:

افراد مبتلا به پارکینسون ؛ به منظور پیشگیری از عدم فعالیت ، به ورزش کردن نیاز دارند. حرکت کردن ، حرکات کششی و ورزش کردن ؛ می تواند به پیشگیری از تاثیرات ثانویه از قبیل موارد زیر کمک کند :

اگرچه این می تواند به پشتیبانی از مشکوک بودن به ابتلای شما به بیماری پارکینسون کمک کند ، ولی این علائم و آزمایشات نورولوژیکی است که در نهایت تشخیص صحیح را تعیین می نماید. پزشک ، انجام تست های تفاوت بیماری ام اس و پارکینسون آزمایشگاهی از قبیل تست خون را برای جلوگیری از مشکلات دیگری که ممکن است باعث بروز علائم در شما شده باشد ؛ توصیه می کند.

در واقع، درمان قطعی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد و علت اصلی ابتلا به آن شناخته نشده است، اما آن چه که میدانیم این است که؛

 سطوح پایین دوپامین و نوراپی نفرین (ماده ای که دوپامین را تنظیم می کند) با بیماری پارکینسون مرتبط است.